Λευκάδα. Το «στεριανό» νησί. Εύκολα προσβάσιμο, φιλόξενο, ζωντανό έχει τη συνταγή των τέλειων διακοπών. Το Ιόνιο Πέλαγος αδημονεί να αγκαλιάσει τις εμπειρίες σας από τις βουτιές στα υπέροχα καταγάλανα νερά του.

Κάθισμα, Εγκρεμνοί, Πόρτο Κατσίκι: οι πιο όμορφες παραλίες της Μεσογείου, που βραβεύονται κάθε χρόνο με Γαλάζια Σημαία και κερδίζουν διεθνείς διακρίσεις, θα κερδίσουν και την καρδιά σας.

Όμως το νησί που μαγεύει με τις παραλίες του, έχει μερικά ακόμα δυνατά χαρτιά να παρουσιάσει. Γιατί η Λευκάδα είναι επίσης η Γη της. Ένα εύφορο και καταπράσινο νησί, με εντυπωσιακά τοπία στην ενδοχώρα, παραδοσιακά χωριά, γοητευτική πρωτεύουσα, αρχαιολογικά μνημεία και μουσεία! Αλλά και συναρπαστική τοπική κουζίνα και οινικές απολαύσεις από τις μοναδικές παραδοσιακές ποικιλίες της.

Η περιήγησή μας στις γεύσεις και τα αρώματα της Λευκαδίτικης Γης, περνάει πρώτα από την καλλιέργεια της Φακής! Ναι η Λευκάδα είναι διάσημη για τις φακές της! Αλήθεια, ποιος δεν έχει ακούσει τις Φακές της Εγκλουβής, που η παραγωγή τους χάνεται στα βάθη των αιώνων και οι οποίες εξακολουθούν να καλλιεργούνται με τον απλό παραδοσιακό τρόπο και που η σπορά και η συγκομιδή τους γίνονται παραδοσιακα δια χειρός;  

Οι φακές στην Εγκλουβή έχουν βραβευτεί για την εξαιρετική γεύση και τα χαρακτηριστικά τους και μπορείτε να μάθετε γι αυτές και να τις γευτείτε στην Εγκλουβή τον Αύγουστο, όπου οργανώνεται και η Γιορτή Φακής, όπου οι παραγωγοί και οι κάτοικοι του οροπεδίου προσφέρουν  δωρεάν τον πολύτιμο θησαυρό τους συνοδευόμενο από ψάρι και μουσική.

Τα Λευκαδίτικα Κρασιά, έρχονται να συνεχίσουν την αρωματική περιήγηση μας. Από τα αρχαία χρόνια η αμπελοκαλλιέργεια αποτελούσε μια από τις πιο προσφιλείς και προσοδοφόρες αγροτικές εργασίες, κυρίως στα ορεινά του νησιού. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονταν στο λευκαδίτικο κρασί, όπως ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) και ο Αθήναιος (160-250 μ.Χ.) στο έργο του «Δειπνοσοφισταί». 

Οι τοπικές ποικιλίες Βαρδέα και Βερτζαμί καλλιεργούνται μόνο στη Λευκάδα. Η λευκή Βαρδέα καλλιεργείται στη Νότια Λευκάδα, στα χωριά Άγιος Πέτρος, Σύβρος, Βασιλική & Κοντάραινα. Η ποικιλία Βερτζαμή ή barzamino, (που λέγεται ότι έφεραν μαζί τους οι Βενετσάνοι το 1684), καλλιεργείται στους Δήμους Σφακιωτών, Καρυάς, Απολλωνίων και Ελλομένου σε υψόμετρα από 200 μ. έως 700 μ. και θεωρείται από τις καλύτερες ποικιλίες που βγάζει η Ελλάδα.

Άλλες ποικιλίες λευκαδίτικου κρασιού είναι το γιοματάρι, μαύρο γλυκό, το κεροπάτι, το λευκό και το λάγκερο, απαλό και ελαφρύ κρασί. 

Τα επισκέψιμα οινοποιεία του νησιού, στα οποία μπορείτε να μάθετε τα πάντα για το Λευκαδίτικο κρασί και τις ποικιλίες του είναι: 

- Το εργαστήριο τοπικού βιολογικού οίνου Λευκάδας “Σύφλογο” στο χωριό Πλατύστομα. Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας.

- Το οινοποιείο “Λευκαδίτικη Γη”, λίγο πριν τη διασταύρωση για τα Σύβοτα. Ξεναγεί τον επισκέπτη σε καθε κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας και επίσης διαθέτει και μικρό μουσείο αφιερωμένο στην ελιά και μικρό βοτανόκηπο.

- Το οινοποιείο “Πλαγιές Λευκάδας” στο χωριό Άγιος Ηλίας

- Το οινοποιείο “Vertzamo” στο χωριό Λυγιά

- Το οινοποιείο “Καρσάνικο” στην Πάνω Γειτονιά στο χωριό Καρυά. Είναι επισκέψιμο και διαθέτει παλιά εκθέματα οινοποιίας και παραγωγής τσίπουρου, καθώς και μία μικρή αίθουσα που αναπαριστά τον κυρίως χώρο ενός Λευκαδίτικου σπιτιού. Η επίσκεψη γίνεται κατόπιν συνεννόησης.

Και φυσικά το καλό κρασί απαιτεί και έναν καλό μεζέ. Και αυτός δεν είναι άλλος από το Σαλάμι Αέρος της Λευκάδας, το οποίο παράγεται στο νησί από την εποχή της ενετοκρατίας!  Ένα παραδοσιακό προϊόν που πλέον έχει καθιερωθεί σαν διεθνούς φήμης. Πρόκειται στ΄αλήθεια για έναν πεντανόστιμο μεζέ, που παράγεται από τις πιο αγνές πρώτες ύλες, σε πολλά στάδια παραγωγής του με το χέρι και συνδυάζεται υπέροχα με ντομάτα και τυρί. 

Δίπλα σε όλα αυτα βέβαια και το ελαιόλαδο που καθώς είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα εμβληματικότερα προϊόντα της Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση στη Λευκάδα.

Τα ευρήματα στο νησί (ελαιοπιεστήρια, πιθάρια λαδιού, αλλά και κουκούτσια ελιάς), μαρτυρούν ότι η ελιά καλλιεργούνταν στη Λευκαδα ήδη από την αρχαιότητα. Στα σύγχρονα χρόνια η ελαιοκαλλιέργεια μαζί με την καλλιέργεια της αμπέλου αποτέλεσαν και αποτελούν τους κύριους άξονες οικονομίας του νησιού. 

Στη Λευκάδα υπάρχει το Μουσείο Ελιάς "Fabbrica" στο Σύβρο. Στεγάζεται σε ένα παλαιό ελαιοτριβείο, που χτίστηκε το 1800 και λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 1978. Ο χώρος αυτός, που έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και έχει αναπαλαιωθεί, προσφέρει στους επισκέπτες του τη δυνατότητα να προσεγγίσουν πολιτισμικά το πολύτιμο προϊόν της ελιάς και να εξοικειωθούν με τις παλιές παραδοσιακές τεχνικές.

Μιλώντας για γεύση και άρωμα ο νους μας αμέσως τρέχει στο Λευκαδίτικο Μέλι από το Αθάνι. που μαζί με το Δράγανο αποτελούν τους κατ’ εξοχήν μελισσότοπους στην Λευκάδα. Το μέλι που παράγεται στο νησί είναι κυρίως θυμαρίσιο. Για να ταξιδέψετε στα αρώματα και τη γεύση του, μπορείτε να πάτε στη Γιορτή Μελιού στο Δράγανο. Εκεί προσφέρονται στους επισκέπτες διάφορα προϊόντα μέλισσας από τοπικούς παραγωγούς, όπως κηρήθρα, αλλά και Λευκαδίτικες λιχουδιές φτιαγμένες με μέλι όπως λαδόπιτες, παστέλια κα. Μια εμπειρία συναρπαστική, που σας φέρνει σε απόλυτη επαφή με τη γη της Λευκαδας και στο τέλος της πάντα περιλαμβάνει και παραδοσιακό γλέντι!

Όμως αν νομίζατε ότι οι γευστικές απολαύσεις στη Λευκάδα τελειώνουν εδώ, μάλλον είναι επειδή ακόμα δεν έχετε δοκιμάσει τη Λαδόπιτα. Η οποία λαδόπιτα είναι ένα ξεχωριστό παραδοσιακό προϊόν της Λευκάδας. Ένα γλυκό πολύ αγαπητό στους ντόπιους, αλλά και σε όσους από τους επισκέπτες έχουν την τύχη να το δοκιμάσουν. Παρασκευάζεται εύκολα με λάδι, αλεύρι, ζάχαρη, μέλι σουσάμι και φυσικά με ξεφλουδισμένα αμύγδαλα. Την πασπαλίζουν με κανελογαρύφαλλα και σιρόπι. Πρόσφερεται σε γάμους, αρραβώνες, βαφτίσια αλλά είναι και ενδεδειγμένο για περιόδους νηστείας.

Και αν θελετε να συνοδεύσετε όλα αυτα με ένα παραδοσιακό γλυκό ποτό, τότε αναπόφευκτα θα δοκιμάσετε τη Λευκαδίτικη Σουμάδα. Ένα προιόν must taste φυσικά η  σουμάδα, ή σομάδα όπως την λένε οι Λευκαδίτες, ένα δροσερό σιρόπι από πικραμύγδαλα που έχει το μοναδικό άρωμά τους. Όταν το πικραμύγδαλο αραιωθεί με νερό γίνεται ένα κατάλευκο και αρωματικό ποτό.

Λένε ότι είναι το ποτό της χαράς. Κι επειδή παλαιότερα ή σουμάδα ήταν απαραίτητη στους γάμους στους αρραβώνες και γενικά σε όλες τις χαρές, η ευχή που τη συνοδεύει πάντα είναι “και στις σουμάδες σου”, δηλαδή όπως λέμε και στις χαρές σου. 

Και στις χαρές σας λοιπόν! 

Sources: golefkas.gr